Araba ile İspanya‘ya yapılan bir yolculuk hikayesi bu!.
Tarih, 1970‘lerin başı!.
Yolcular; Ertem Eğilmez, ortağı Sn. Nahit Ataman ve 20 senedir küs olduğu kardeşi Sn. Vahit Ataman!.
Vahit Ataman bey’in götürülme nedeni, araba kullanmayı bilmeyen Ertem Eğilmez‘in yerine yedek sürücü oluşu ve az buçuk bildiği İspanyolcası.
Gidilme nedeni, Nahit bey’in bir gazetede gördüğü, İspanyol bir “Tarihi Film” kolleksiyoneri beyfendiye beş adet çekilmiş olan “Tarkan” filmlerini satmak!..
Amaç, aylardır para götürülemeyen evlere, eşlere, çoluk çocuğa, firma çalışanlarına ve hatta biraz belki yeni projelere finans sağlamak, kaynak yaratmak!..
Acıklı ve çıldırtan bir yolculuk aslında bu!..
Bagajda götürülen makara makara beş adet “Tarkan” filmi…
Bulgaristan’ da bisikletli bir çocuğa çarpma sonucu karakolda geçen geceler… Küs kardeşlerin çıldırtan küslükleri…
Yugoslavya‘da çalınan araba…Yemek giderlerini azaltmak amaçlı yanlarında götürdükleri dört teker kaşarın bitişi…
Fransa’da köpüren iki sini yoğurt… Kimbilir bu detaylar belki başka bir yazının konusu!..
Ama 20 gün sonra “Viva Espania” elbette!..
Madrid‘in göbeğinde nefis bir bina!.. Çalışan elemanları, modern mimarisi ve zenginliği belli nefis bir film firması!..
Bizimkilerin kucakları makara makara beş adet “Tarkan” filmi dolu!…
Aynı bina’nın sinema salonunda izliyor Israil asıllı İspanyol “Tarihi Film” kolleksiyoneri beyfendi, beş “Tarkan” filmini!..
Bizimkiler merak ve sancı içinde 10 saat bekliyorlar kapıda!…
“Amigos” diye çıkıyor koleksiyoner dışarı “Arkadaşlar”
“Ben hayatımda bu kadar komik bişey izlemedim. Peruk takmış, kürk giymiş zayıfça bi adam herkesi dövdü“..!
“Küçük de bi köpeği var… Üstelik çapkın.. Bi de gözleri bozuk mudur nedir? Hep kısarak bakıyor herkese”
“Çok komik ama çok da ciddi oynanmış, harika bir proje bu“.
Bizimkiler şaşkın, beyfendi dalga mı geçiyor? Çok beğendi de satın alacak mı? Tek dertleri bu!..
Ama diyor beyefendi “Ben, Tarzan” filmleri koleksiyoneriyim” , hayatımda hiç “Tarkan” diye bişey duymadım deyince, yerlerde birbirini döven küs kardeşleri ayırmaları tam 10 dakika sürüyor!..
Çok güzel İspanyol bir hanım, kimbilir belki sekreter, gelip baygın olan Ertem Eğilmez‘e parfümünden sıkıyor “Fıs Fıs“.
Çok üzülüyor İsrail asıllı İspanyol film koleksiyoneri beyfendi “Durun” diyor “Lütfen yapmayın… Ben çok sevdim bu filmleri. tamam “Tarzan” koleksiyoneriyim ama bu beş adet “Tarkan” filmini de satın alıyorum”
Sevinçten olsa gerek, sene sınırlaması olmaksızın yapılıyor mukavele!.. İspanya gösterim hakları hala o beyfendidedir beş adet “Tarkan” filmimizin bu yüzden!.. Helali hoş olsun!..
Madrid‘in göbeğinde nefis bir otel, beş yıldızlı…
Cep para görmüş birkere!.. Nefis bir uyku!..
İlk Ertem bey uyanıyor, Nahit bey’i kaldırıyor!..
“Şurdan telefonla oda servisini ara da, şöyle iki dost güzel bi kahvaltı edelim” diyor, “Vahit uyanmadan!“.. Nahit bey mutlu!..
Kalkıyor, arıyor oda servisini “Dost Kahvaltı” diyor, kapatıyor telefonu!..
Ertem bey şaşkın “Ne anlıyacak ulan adamlar bu siparişten” diye soruyor. Nahit bey “Aşkolsun Ertemcim, bir kere dost demek İspanyolca iki demek. Kahvaltıyı da onlar anlar artık” diyor. “Sabahın bu saatinde iki adam başka ne isteyecek ki“.
On dakika sonra geliyor nefis kahvaltılar, Ertem bey bir kez daha şaşkın, Nahit bey daha bir mutlu “Bak” diyor “Nasıl anladılar ama” .
Kahvaltıları getiren Süleyman önce bir gülüyor sonra dönüyor, belli ki Türk bir arkadaş “Telefona bakan ben olmasaydım, nah ederdiniz siz bu “Dost Kahvaltı”sını!”..
Hey gidi koca çınarlar ! Rahmet istediler yine zaar! Güzel yıllar, güzel anılar bunlar!..
Allah rahmet eylesin!..
Yazan: Ferdi Eğilmez (2017)
Not: Yazı Ferdi Eğilmez’in izniyle yayınlanmaktadır
