Yazın gelişini ve mutluluk getirişini müjdeleyen, bol lay laylı, sanki gülüyormuş gibi söylenen şarkılar duyarız. Bu arada da denizde deve güreşi yapan gençler, soğuk salatalık doğrayan teyzeler, birasını yudumlayan göbekli amcalar, paytak paytak koşan çocuklar görürüz. Sahil manzaralarından sonra üstü açık arabada dans eden çiftler de varsa yaz gelmiştir. Yoksa arabanın üstü neden açık olsun ki?
* Arkadaşlardan en zengininin deniz kıyısındaki villasına gidilir. Ortama kokteyl taşıyan hizmetçiler, su kayağı yapan esas oğlan, minicik bikinisiyle etrafa fesat bakışlar fırlatıp dedikodu için fırsat kollayan kötü kız, istisnasız her şeye gülen kız arkadaş grubu ve havuz partisine kalın çiçekli elbisesiyle katılan iyi kız olmazsa olmazlardandır. Bir de o sırada uzaklarda bir bahçıvan çalı suluyordur.
* Havuz kenarında güneşlenmek fakat o havuza asla girmemek bir gelenektir. Maksat son moda bikinileri göstermek, güneş gözlüğüyle snobluk taslamak ya da Banu Alkan gibi ayak parmaklarının üstüne basa basa yürüyerek seksi olduğunu sanmaktır. Biri havuza işemiş de olabilir ama biz bu ihtimali düşünmek istemiyoruz.
* Yaz geldiğinde mali durumu pek müsait olmayan ve genelde Adile Naşit – Münir Özkul ikilisinin başı çektiği aileler pikniğe gider. Erkekler top oynarken kadınlar karpuz keser. Bir kişi piknik keyfini feda edip, o sıcakta mangalı yeller. Kaçak sevgililer de sota bir yer bulup, ağaçlararası ce-e oyunları oynarlar. Sonra da içlerinden biri neşeli bir şarkı söyler. Aşırı mutluluktan kör ve sağır oluruz.
* Yaz ayları çapkınlık aylarıdır. Bazen string’iyle denizden Fedon gibi çıkagelmek, bazen kendini armatör olarak tanıtıp görüş alanına giren ilk yatın kendisine ait olduğunu söylemek, bazen üstünde kükreyen arslan resmi olan mayolar giyip güneşlenmek, bazen de güneşlenen bir dişiye saçından su damlatmak şeklinde kur yapmalarla karşılaşırız.
* Kumsalda birbirine doğru ayarsızca koşma, dalgaların üstünde yuvarlanarak sevişme, yazlık sinemada bacağa elleme, harabe turu yaparken ortamdaki akisten yararlanıp seni seviyorum diye bağırma, teknede yanak yanağa yanma, çay bahçesinde gazoz ısmarlama, iki buluşmadan sonra gelinlik bakmaya gitme şeklinde gelişen yaz aşkları da vardır.
* Büyük şehrin trafiğinden ve gürültüsünden kaçıp, ıssız adada kafasını dinlemek isteyen insanlara yazlıkçı değil yaban denir ve mutlaka bu yabana kancayı takan şımarık zengin kızlar ve erkekler olur. Yine aynı şekilde yeni romanına Bodrum ya da İzmir kıyılarında başlama kararı alan bir yazar burada köylü bir kızla tanışıp romanın konusunu anında bulur: Köylü kızın aşırı sıradan hayatı.
* Herkes denizin dibinden kum çıkarmaya çalışırken bir kısım insan da tarihi film çekme derdindedir. Muhtemelen hemen yanı başlarında dondurma yiyen, çekirdek çitleyen terlikli tatilciler vardır. Çünkü tarihi filmler genelde tarihi eserlerin bol olduğu tatil beldelerinde çekilir. Kürklü kostümleriyle sıcağın altında dövüşenler mi dersiniz, denizin ortasında plastik canavarlarla güreşenler mi dersiniz, atının üstünde zıplaya zıplaya popodan ter akıtanlar mı dersiniz… Yazın dönercilik yapmaktan daha zor bir şey varsa o da oyunculuk yapmaktır.
* Bazen de yaz, İstanbul’un deniz manzarasına karşı Sarayburnu’nda çay yudumlamak ya da Boğaz’dan güneşin batışını izlemek olabilir. Mini eteğin moda olduğu fantastik zamanlarda kadınlar süper mini etekleriyle dolaşırken erkekler de göbeklerine kadar açık gömlekleri ve balyajlı saçlarıyla yaz rüzgarları estirirler. Marmara Denizi ışıl ışıl, sokaklar yeşil, insanlar rakı yudumluyor, yüzler gülüyordur. Yeşilçam sinemasının neden nostaljik olduğunu ve eski Türk filmlerini izleyince neden keyiflendiğimizi buradan anlarız.
