” İstanbul’da kaybolanlar, gece bulunur …”
Ölümsüz, geçmişinin şeytanlarıyla boğuşan, vicdanıyla hesaplaşmak için ayakta kalmış bir insanın hikâyesidir. Film aynı zamanda Cüneyt Arkın filmografisi içerisinde özel bir yeri olan Çetin İnanç yönetimindeki filmler içinde, hikaye anlatımı yönünden en sıra dışı olanıdır.
Hikâye, İstanbul’a doğru hareket etmekte olan bir trenin içinde başlar. Filmin genelinde hâkim olan son derece kıyıcı ve vahşi kavga görüntülerinden biri karşılar seyirciyi. Ayrıca filmin iki ana karakteri olan Cüneyt Arkın ve Nihat Yiğit bu sahneyle hikâyeye beraberce giriş yaparlar.
Kaptan, 15 yıl önce bir uyuşturucu suçunu üstlenmek zorunda kalmış ve hapiste geçen yılların ardından geride bıraktığı kızı ve oğlu için İstanbul’a geri dönmüştür. Zamanın acımasızca davrandığı bu şehirde insan olmanın şerefini ayaklar altına alacak çaresizlikler ve sonsuz bir umutsuzluk vardır. Kaptanı bu tükenmişlik içinde ayakta tutan, kendisine savaşma gücünü veren tek avuntusu içinde çocuklarını bulmak için yaşattığı umuttur.
Milyonluk bir şehirde kaybolmuşları bulmanın tek yolu onları geceleri aramaktır çünkü İstanbul’da kaybolanlar gece ortaya çıkarlar
Kaybolmuşların dünyasında erkekler çok kolay harcanırlar. Ayakta kalabilmeleri için kötüler kadar acımasız ve savaşabilecek kadar vahşi olmaları gerekmektedir. Kaptanın oğlu, karşısına aldığı tüm kötülerin zirvesinde uyuşturucu çetelerini kontrol eden kişidir ve içinde babasına karşı yıllardır büyüttüğü bir kin vardır.
Kin duygusu, kaptanın oğlunu bu karanlık dünyada ayakta tutan güçtür. Yıllarca organize uyuşturucu çetelerinin zirvesindeki kişilerden biri olan oğlu babasıyla ilk karşılaşması ve yaşadığı kirli hayatın sebebi olarak gördüğü insanı canlı bırakarak cezalandırmasının ardından kötülüklere savaş açan bir avcı haline gelir.
Kadınlar ise erkeklere göre daha şanslıdırlar çünkü kötülerin elinde sermayedirler. Kaptan bu gerçeğin en katı şekliyle yüzlere vurulduğu batakhanelerde 19 yaşında bir kızı (Nazan Saatçi) kurtarır ama kurtardığı kızda iyiliklerin bile karşılıksız olmadığının düşünüldüğü bir kuşağın temsilcisidir ve onu esiri olduğu morfine karşılık bir an bile tereddüt etmeden peşindeki adamlara satacaktır.
Hatasının farkına vardığında ise elinde sattığı adamın öz babası olduğunu ispat eden eski bir fotoğraf parçası tutacak ve yıllardır yapabileceği tek onurlu hareket olarak düşündüğü kendi varlığını feda etmekten çekinmeyecektir. Çünkü kaptanın oğlu şehirdeki tüm uyuşturucu bağımlılarının yok edilmesi emrini vermiştir.
Öz kızını sonsuz bir kıyımdan kurtaramayan kaptan öz oğluyla ikinci hesaplaşma için karşı karşıya geldiğinde onun cansız bedeniyle karşılaşır çünkü oğlunun verdiği emir onu kendisine zincirlemiş yer altı dünyasının kabul edemeyeceği bir hatadır ve cezalandırılmıştır.
Çocuklarını kaybeden kaptanın yapacağı tek iş, gücünün yeteceği kadar kötüyü bu dünyadan silmek ve vicdanıyla yüzleşip kaybettiği çocuklarıyla temiz bir insan olarak buluşmaktır.
DETAYLARDA KALANLAR:
Cüneyt Arkınfilmlerinin en başarılı yardımcı erkek oyuncularindan olan Ahmet Mekin bu filmde idealist bir polis müdürünü canlandırmaktadır. Çetin İnanç filmlerinin en önemli özelliklerinden biri olan ana karakterin kendince belirlemiş olduğu prensiplerin düzenli bir şekilde altının çizilmesi (“İçkimi kimseyle paylaşmam” diyalogu gibi) Ölümsüzde de sıkça kullanılan bir öğedir.
Aynı döneme ait Son Savaşçı ve İntikam Benim gibi filmlerde de rol alan dönemin uzak doğu sporları uzmanı Nihat Yiğitbu filmde isimsiz, belli aralıklarda gözüken ve aynı zamanda filmin kilit karakterlerinden birini canlandırmaktadır.
Ölümsüz’ün dramatik yapısı içerisinde Nihat Yiğit‘in rolü film boyunca geçmişiyle savaşmakta olan Cüneyt Arkın’ın yüzleşmesi gereken vicdanı şeklinde düşünülebilir. Bu yüzleşme filmin finalindeki asansörlü salondaki dövüş sahnesindedir ve Cüneyt Arkın aksiyon kariyerindeki en parlak performanslardan birini sergilemektedir.
Suspiria ve Dönence:
1981 yılında yeni bir film düşüncesiyle Beyoğlunda sakin sakin yürümekte olan Çetin İnanç aniden bir plak evinden gelen melodiye kulak kabartir. Dönemin ünlü plak evi Kara Kedide Barış Manco klasiği Dönence çalmaktadır. İlk temasla beraber şarkıya hayran olan Inanç, yıllar sonra bu ilginç tesaduf için “Cebimden ödeyerek aldığım bir plaktı” diyerek Kunt Tulgarla jet hızında müzik montaj yaptığı diğer filmlerine atıfta bulunacaktır.
Parçanın dramatik yapısını hayalinde düşündüğü filmle birleştiren Jet Yonetmen, Ölümsüzü filmini çektiği bir müzik parçası olarak hatırlayacaktır. Böylece, Dönence sadece Turk pop ve rock müziği için değil Fantastik Türk Sineması içinde kendine özel bir yer edinmiştir. Cüneyt Arkın ekseninde ilerleyen yalnız adam hikayesi, parçanın karanlık atmosferi ile birlestiğinde ortaya ilginç ve saykodelik bir kara film orneği çıkmıştır.
Bütçe sıkıntıları sebebiyle sınırlansa da film boyunca yoğun bir Dario Argento etkisi görülmektedir. Argento sinemasına B tipi bir aksiyon alternatifidir. Kimi zaman çekimlerle ortaya çıkan(özellikle açılışta ki tren sahnesi ve kameraya kanların fışkırdığı anlar) bu etkilinim, müziklerde de kendisini göstermektedir. 1975 sonrasında İtalyan korku filmlere kattığı atmosferle geleceğin film müzikleri anlayışını müjdeleyen ve modern yorumlarıyla her zaman kalıcı olan Goblin’in Suspiria albümü, film boyunca sıkça çalınmaktadır.
Ölümsüz, Çetin İnanç döneminin bir üçlemesi sayılacak Barış Manço esintileri konusunun da ilk ayağını oluşturmaktadır. Filmin ana teması haline gelen Dönence melodisi aynı zamanda sözleri itibariyle de filme kaynaklık etmektedir. Yani hikaye bir anlamda Dönence parçasının sözleri üzerine şekillendirilerek geliştirilmiştir.
Argento’nun karanlığının verdiği çekicilik, Dönence’nin bilinmezliği, macera ile garanti altına alınan bir arayışın içine fazlasıyla serpiştirilen aksiyonun harmanlanması sadece Çetin İnanç’ın sinemasında Cüneyt Arkın ile var olabilecek bir seyir doyumsuzluğunu getirmektedir.
Yazan: Gökay GELGEÇ
ÖLÜMSÜZ Fragman :
