Sinemamıza emek vermiş isimler, aramızdan ayrıldıkları zaman onları aramızdan ayrıldıkları günde değil de doğum günlerinde anmaya çalışıyoruz. Çünkü sanatçılar aramızdan ayrıldıkları günden itibaren eserleriyle birlikte ölümsüzleşiyorlar. Zaten o yüzden Sinematik Yeşilçam var. Elbette farklı düşünenler olabilir ama site yayın kurulu olarak zamanında böyle bir düşünce içine girmiş idik.. Yazılmamış bir kural olarak da zaman zaman uyguluyoruz. Hatta vefat günleri ve doğumgünleri dışında da aniden hatırlamak daha hoş oluyor diye düşünüyorum şahsen.
Bugün 1 Nisan. Yılmaz Güney’in daha doğrusu Yılmaz Pütün‘ün doğumgünü.
Gündüz, çok değerli kızının hoşuma giden yazısını okudum ve kendisinden rica ettim bu anlamlı yazıyı Sinematik Yeşilçam’da paylaşmak istedim. Kendisi de kabul etti ve onun izniyle birlikte sizlerle paylaşıyoruz. Tekrar tekrar kendisine teşekkür ederiz:
Yine geldi 1 Nisan…
Biliyorum söylediğim çok az bir çevre tarafından anlaşılacak…
Hatta genel yadırgayacak.
Olsun!
Ben alışkınım.
Bugün herkes için Yılmaz Güney ‘in doğum günü…
Ama benim için Bugün Yılmaz Pütün doğdu.
Bugün “Benimbabamın” doğum günü.
Bizim de babamız diyeceksiniz…doğru!
Yılmaz Güney sizin babanız, ama ben Yılmaz Pütün ‘ün kızıyım…
O Güllü ananın, Hamit babanın bebeği olarak dünyaya geldi 1 Nisan 1937 de…
Bugün “Benimbabam” doğdu.
Bugün Yılmaz Pütün doğdu.
O 1957’den beri hayatı boyunca Güney olarak anılacağını biliyordu.
O bir DEHAydı.
O Türkiye sinemasında çığır açtı.
O milyonların kalbine taht kurdu.
O bir bakış açısı yarattı.
O eksisini de artısınıda bilirdi.
O bir kavga adamıydı.
Benim soyadım Güney değil, bilir misiniz?
Benim adım Güney!
Elif benim göbek adım, kimliğimde bile yazılı değil.
Ben Yılmaz Pütün ‘nün kızıyım. Yılmaz Güney hayranıyım!
Doğdu bugün “Benimbabam”…
Güneş doğdu,
Ay doğdu.
O her gece parlayan, bu evren var oldukça karanlığı aydınlatan bir kutup yıldızı olarak yaşayacak.
