Çetin İnanç, Cüneyt Arkın ikilisinin Türk Fantastik sinemasında fırtına gibi estiği 1980‘li yılların ilk yarısında dünyada müzik ve sinemanın yeraltı kulvarında iki önemli tür ilk kült örneklerini vermeye başlamıştı.
Sam Raimi‘nin 1981 yılında video pazarı için tasarladığı Evil Dead, sektöre ‘Shaky Cam‘ isminde yepyeni bir teknikle yeraltından palazlanmış bir yeniliği sunuyordu. Öyleki temelinde iki kişinin yardımıyla hayat bulan bu titrek kamera sistemi, Yeşilçam‘da tekerlekli sandalye ve sabunlu şaryoyla harikalar yaratmış Natuk Baytan ekolünün Amerikan usulünde ve balık gözü objektif yardımıyla daha geliştirilmiş bir hali olarakta düşünülebilir. Özellikle Çetin İnanç ve Cüneyt Arkın‘ın 1981 – 1985 yılları arasında yönetmen koltuğunu dönüşümlü olarak paylaştığı tüm efsanevi filmlerinin can alıcı noktasını bu çekim sistemi oluşturmaktaydı.
Yazının açıklayıcı içeriğini destekleme babında Evil Dead‘in final sahnesini ve yukardaki paragrafın görsel versiyonunu ekte bulabilirsiniz.
Heryöne doğru kovalamacalar ve uçsuz bucaksız kavgaların arasında, sahneye konu olan objenin (kötü adamın suratı veya kadının kalçası) tam olarak ortalanması veya kadrajın sağ kısmına yerleştirilerek arkadaki diğer objenin (kötü adamın fedaisi ve esas kadının yandaşı) bulanık kimi zaman fokuslanarak kotarıldığı çekim planlarıyla birleştirilen shaky cam atmosferi, filmlerin izleme zevkini ikiye katlamaktaydı.
1982 yılında Venom‘un Black Metal albümüyle beraber metal müzik camiasında da yepyeni ve yeraltından türemiş bir türde müzik dünyasında varlığını gösteriyordu. Metal müziğin sadece Heavy olarak adlandırılamayıp dallanıp budaklanacağı 80‘li yıllarda, grupların müzik albümleri kadar ortalama bütçelerle kotarılmış müzik videolarıda kendi kulvarlarında birer B film yaklaşımının örnekleri halini almıştı. Özellikle Black ve Trash Metal dallarında Türk Fantastik sineması izleri taşıyan pek çok müzik videosunun bulunabileceğini düşünüyorum.
Temel bir araştırmayla ulaşabildiğim ekteki müzik videolar, Çetin İnanç usulüyle hazırlanmış dolayısıyla yönetmeni Çetin İnanç olsa hiçte sırıtmayacak örnekleri barındırıyor.
Annihilator‘un (Trash Metal) 1989 tarihli Alison Hell (Alice in The Hell) video ilk seçimim olacak. Özellikle 01:41‘den itibaren kanepeye oturtulmuş bebeğin hem kendisi hemde bebeğe yapılan zum İnanç filmleri zevkini aratmayacak kadar başarılı
Immortal’ın (Black Metal) 1992 tarihli The Call of Wintermoon parçası için hazırlanan video klibin tamamı ise müziksiz (veya beğeniye göre müzikli) izlendiğinde yine Çetin İnanç zevki yaşatabilecek tüm detayları barındırmakta.
Whale‘in (Punk etkileşimli Alternatif Rock) 1993 tarihli Hobo Humpin Slobo Babe parçası için hazırlanmış klip, özellikle zum ve senaryosunun çılgınlığıyla Ölüm Savaşçısı etkisini kısa sürelide olsa yaşatabilecek nadide bir eser olarak listemize ekleniyor.
Arckanum‘un (Black Metal) 1995 tarihli Gava Fran Trulen için hazırlanmış klip özellikle maske makyaj yaklaşımındaki Dünyayı Kurtaran Adam esintileriyle listemizin nadide bir köşesinde yer almayı hakediyor.
Bu seriyle ilgili sizlerden gelebilecek katkılar için yorum bölümünü şenlendirmenizi ayrıca rica ediyoruz.
Not:Yazıya değerli katkıları için sevgili dostumuz Çağdaş Çağlayan’a teşekkürlerimizle
Yazan: Gökay GELGEÇ – Yojimbooo