Ana Yurdu : “Cehennem, anaların dilinin ucundadır”

Film İncelemesi: Ana Yurdu, hayatını istediği gibi yaşayamayan annenin, tahakküm kurduğu kızını kişisel cehennemine çekme çabası üzerine kurulmuş; çevrenizde rastlayacağınız birçok örnek gibi.
“Kadın anam”

Senem Tüzen‘in yazıp yönettiği 2015 yılı yapımı Ana Yurdu filmi, hayatını istediği gibi yaşayamayan annenin, tahakküm kurduğu kızını kişisel cehennemine çekme çabası üzerine kurulmuş; çevrenizde rastlayacağınız birçok örnek gibi.

Gelişmiş ülkelerde teknolojik gelişmelerin hızına toplumun ayak uydurmakta zorlandığı son 200 yılı, ülkemiz, henüz bir asırda daha da hızlandırılmış şekilde yaşadı. Tarihte, bir çağ boyunca çocuklar ebeveynleriyle hemen aynı hayatı yaşarken, günümüzde artık jenerasyonlar, X, Y, Z kuşağı olarak ayrılıyor. Türkiye’de kuşaklar arasındaki uçurum, dünyaya adapte olma hızına bağlı oldukça derinleşti.

Çocuklar, kaç yaşında olursa olsunlar, hayatı tarif ettikleri yönde yaşamasını talep eden ebeveynleriyle çatışma yaşıyor, etrafımız bunun örnekleriyle dolu. Ama yine gözlemlediğim kadarıyla hemen her sosyal kesimde ezilen, “ikinci sınıf insan” gibi davranılan kadınlar ile kızları arasındaki çatışma, çok daha harap edici seviyede oluyor.

Film İncelemesi: Ana Yurdu, hayatını istediği gibi yaşayamayan annenin, tahakküm kurduğu kızını kişisel cehennemine çekme çabası üzerine kurulmuş; çevrenizde rastlayacağınız birçok örnek gibi.
Ne kadar uzaklaşmaya çalışırsan, o kadar yakınındasın Nesrin. (bkz.)
Filmin Konusu

İstanbul’da yaşayan Nesrin, kış vakti, kitabını sessiz bir ortamda yazmak amacıyla yakın zamanda ölen anneannesinin artık boş olan evine gider. Annesi Halise, Ankara’dan, kullandığı otomobille ilçeye girişte geçirdiği trafik kazasını hafif sıyrıklarla atlatan kızının yanına koşar.

Nesrin, annesine yalnız kalması gerektiğini söyler. Ama evi kısa sürede *ikli baba tekkesine çeviren annesine sadece söylenebilir. Anne, gücünün, kızına kurduğu tahakkümün farkındadır. Anne Halise, gençliğini yaşayamadan, birliktelikleri boyunca bir tatlı söz söylemeyen biriyle evlendirilmiş, bu süreçte annesinden ve yetiştiği çevreden öğrendiği dinden yola çıkan hurafelerle yaşama dayanabilmiş. Yaşamının bir yalan olmaması adına, kızına da kendi doğrusunu, kişisel cehennemini benimsetmeye çalışır.

Nesrin, geçirdiği değişim ve kurduğu hayatla, bir nevi artık deplasmanda sayıldığı içinden çıktığı bu coğrafyada, annesinin psikolojik şiddetine karşı ne yapabilir?

Ana Yurdu, zor bir film. Özellikle annesiyle her iletişim kurduğunda darmadağın olan kadınlar için.

Filmi yönetmesinin yanı sıra, senaryosunu da yazan Senem Tüzen‘e, bu kadar sıklıkla görülen durumu ele aldığı, derinlemesine işlediği için teşekkür ederim. Umarım film, bu konuyu ele alan filmlerin fişekleyicisi olur, aynı konuda çok daha farklı tarzda filmler izleriz.

Filmin Künyesi

Yapım: Türkiye, Yunanistan, 2015
Süresi: 96 dk.
Yönetmen ve senarist: Senem Tüzen
Oyuncular: Esra Bezen Bilgin (Nesrin), Nihal Koldaş (Halise), Fatma Kısa (Emine), Semih Aydın (Halil), Habibe Doygun (Habibe Abla)
Görüntü Yönetmeni: Vedat Özdemir
Sanat Yönetmeni: Metin Çelik;
Kurgu: Adam Isenberg, Yorgos Mavropsaridis
Ses: Gürkan Özkaya
Ses Tasarımı: Valia Tserou

IMDB kayıtlarına göre film, Asya Pasifik Film Ödülleri, İstanbul, Adana, Ankara, Varşova, Venedik ve Tiflis Film Festivalleri ile SİYAD Ödülleri’nden 21 ödül ve 8 adaylık aldı.

Filmi, Vimeo üzerinden veya bir süreliğine MUBİ üzerinden izleyebilirsiniz.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir